Duyuyor Musun Beni Şiiri - Gülay Özdemir

...Sen
Görmez misin
Martıların artık bizim için ağladığını?
Geçen gemilerin
güvertelerinde kaldı gözyaşlarımız...

Söndürülmüş ışıkların yankısında
uçuşan martı tüyleri
ellerimin içinde titriyor hâlâ.
İçimi ısıtsın diye avuçlarımda saklıyorum,
tıpkı saçlarının kokusunu
unutmamak için
derin derin içime çektiğim gibi…

Unutmamakla unutulmak arasında
asılı kalmış bir masal sanki bu.
Uzaklara uzanan bakışlarımda
gözlerimin içine gizledim maviyi.

Yine güneş batıyor…
Seninle doğmayan,
ama her akşam
masalsı bir düşe dönen
özgürlüğümdeki maviyle.

Karartmadım göğü,
kararmadı zaten o mavi…
Bizi,
batan güneşe sakladım
akşamın alacasına karışırken.

17.02.2021