Gözlerimin kısık bakışında geçiyor
Donuk gri
Bakıyor durmaksızın
Uzakta bir yere
ıssız
Cansız
Kimsesiz
Bir ölüyüm
Masal gibi
Duyulmaz sesim
Duyulsa da kimse anlamaz
Konuşmaz ölüler
Ben
Burada öylece duran
Bir sıkıntıyım
Buğday tenli çağırıyor
Durmadan
Ne bir ateş ne de bitki
Herşeysiz ölüyüm
Sevişmez ölüler
Gelemem
Gelsem de
Kimse görmez
Ne istersiniz bilmem
Sizde bilmezsiniz ya
Dünyanın tek düze rengine götürür
Atım
Gelseniz göremezsiniz
Soğuk çöl kuşunun
Ölüşünü
Yangılar içinde herşey
Çağırmayın boşuna
Sen de
Buğday tenli
Gözlerimin
Issız kahverengisi sarmış
Cansız
Her şeysiz
Biraz
Tanrısız
Öyle bir sıkıntı ki
Ölümle de
Kımıldamaz
Kayıt Tarihi : 3.12.2008 20:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
nefisti can...
Herşeysiz ölüyüm
Sevişmez ölüler
Ölen sen değilsin gülüm
Ölen ben değilim ölen
Hayallerim elbiselerim.
Nasıl ki o eskir ben silkerim.
Zevkle yenisini giyerim.
Eskiyeni değiştiririz
Sevişiriz kardeşim sevişiriz
Güzel .Tebrikler.
bazı dizelerin birleşmesi halinde daha iyi olur...
TÜM YORUMLAR (4)