DUYMAYAYIM SENİ, GÖRMEYEYİM SENİ, DİYORUM; SEN BİR ZEHİRSİN İNSANA! .
Ne Dedin Sen, Ey Kendini Bilmez, Zavallı, Dünyanın En Tuhaf Mahluku:
“GÖRDÜKLERİ YERDE VURURLAR, VURDUKLARI YERE GÖMERLER BENİ! .” Dedin! .
Sen Öyle San; Senin Gibi Vicdan Yoksulu Değildir VATANIMIZA ADANAN! .
SEN; GÖRÜLDÜĞÜN YERDE VURULACAĞINA ve VURULDUĞUN YERDE GÖMÜLECEĞİNE,
İNAN DUR ve BEKLE SEN ÖLÜMÜ ÇARESİZLİĞİNLE, REZALETLİKLERİN İÇİNDE! .
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta