Bu geceye şiir yok, okuyan da yok. Canımı verdiğim sözlerimin canına okuyan bile yok. Kendinden ibaret ve sadece kendini duyan iç sesim gibi kelimelerim...
Kelimelerim boşluğuma çarpıyor yankısı yok, kulaklarımdan taşıyor avazım, doyuruyor açlığını ruhumun lakin ötesi yok. Bir ben var içimde, benimle konuşan ve ben, "beni" duyurmak istiyorum.
Sağırlar ülkesinde şiir satmaya çalışan bir tüccar gibiyim ve korkarım batmak üzereyim. Yine sadece kendisine müşteri sözlerim, kendisine içini döken bir ben miyim? Ah vakitsiz insanlık, sana karşıyım. Şiir zırhım olmadan bu sığlığa nasıl karışıyım. Tut ruhumun elinden sözlerim, süsle kendini güzelce beze, duyur sesini kendine benzeyenlere, taş içimden karış aleme...
Ve dedim içimden sessizce; kelimelerim durulma, duyuramazsan da göster kendini sağırlara...
Fikret AdımolKayıt Tarihi : 3.12.2025 00:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Geceye yazılmayan sözlerim var. Duyamazsan anlarım da ya göremezsen bu taşkını...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!