Duygusuz Materyalist Şiiri - Semiha Ay

Büyük bir sevgi ötesiydi katliam altında yok olup giden
Bizim sevgimiz evrim oldu,
Sonra insanlaraın soluk alıp verişi gibi basit bir imge oldu.
Sevgimizin teorisi yapıldı
Bir bilim oldu.
Sonra duygusuz bir materyalist.
İdealist kişiliklerimizle savunduk duygularımızı,
Ama sevgimiz indirgemeye başladı
Bir bilim oldu
Sonra bir madde
Ama asla duygu olamadı.
Realist bir köprü üzerine kuruldu bizim sevgimiz,
Mekanikçi oldu robot yerine kullanıldı,
İnsanlar tarafından kumanda edildi.
Yinede duygu olamadı bizim sevgimiz.
Bir ara duygu oldu;
Siyah çarşaflara büründü benim sevgim.
Afganistanda şeriat oldu.
Amerikada mounica sıkandalı,
Rusyada kontgerilla
Irakta nükleer atom oldu.
İranda kara çarşaf parçası ve almanyada nazi yanlısı
Ülkemde ise faşist bir demokrasi oldu benim sevgim.
Yılkıldı yıkılacak
Patladı patlayacak kadar bir öfke oldu benim sevgim.
Yinede duygu olmadı
Olamadı benim sevgim.
Benim sevgim;
Siyah oldu
Mavi oldu
Yeşil oldu
Ama asla beyaz olmadı.
Beyaz gelinlik üstümde durmadı.
Olmadı,olamazdı
Benim sevgim;
Duygu Olamazdı...
07,08,1998