Duygusal Ve Çirkin Şiiri - Şair Zegan

Yalnız kendi yüzüme batar taze sakallarım.
Ah şu yüze kapanan ellerim de olmasa
Avuç içlerimi kim bilecek.
Bir avuç içinde temiz bir el olabilir.
Bir bebeğin elleri…
Bir kadının eli narinliğiyle terleyebilir.
Bir yürek tutulabilir.
Semaya döndüğünde uçan bir kuşun gölgesi düşebilir.
Bir avuç içinde iki insan durabilir.
Yedi alem gezilebilir.
Yedi renk, yedi hane…
Bir alemin kaderi çizilebilir.
Bir çocuğun kalbi ezilebilir.
Bir çiçek bir kağıt buruşturulabilir.
Bir kalem oturtulup kağıt karalanabilir.
Bir yazı; duygusal ve çirkin…
Bir avuç içinde çizgiler, bir avuç dünya,
Bir de sen olabilirsin.

Sen Venüs tepesinde ben kader çizgisinde,
Çarpan ama çarpışamayan iki yüreğiz.
Sana güzel şiirler yazılmamış.
Senin suçun değil, şairde iş yokmuş.
Seni avucuna sığdıramamış,
Biraz abartmış fazlaca saçmalamış.

Bense gerçek seni yazamam.
Deniz kudurur derya uğunur,
Gök delinir, toprak dövülür, sen övünürsün.
Can azaptadır, şeytan gazaptadır,
Sen ne bilirsin.
Melekler semaya dolar.
Dünya karanlık bir uykudadır.
Sen uykudasındır.
Ben uyuyamam o geceler.
Arayamam soramam.
Azrail de oradadır.
En kudumsuz duygularımı söylüyorum,
Seni unutamam.
Sana samimi söylüyorum,
Ben saçmalamadan yazamam.

Şair Zegan