Duygularım Şiiri - Deniz Gece Mavisi

Duygularım idam mahkumunun gözyaşları kadar samimi,
Bir bebeğin kokusu kadar güzel
Ve bir annenin şefkati kadar sıcak.

Dilimde henüz yüzü açılmamış kelimeler,
Dudak payı bir sensizlik.
Zamanın çiğneyip attığı umutlar yaralı.
Dilime pelesenk olmuş “iyiyim”ler çoğalıyor.
İyi miyim bilmiyorum.
Uçurumun kenarında, yaşam mücadelesi veren mutluluğun
Saçaklarından tutunuyorum hayata.

Taş bağlıyor tüm yaralarım,
Kabuk alttan kanıyor.
Geceler omzuma çöküyor,
Gündüzlerden artakalan bir yorgunlukla
Aynaya bakıyorum.
Gözlerim benden önce vazgeçmiş gibi.

Kalbim,
Kendine sığınacak bir yer arıyor.
Adını dilimin ucunu kanatmıyor artık,
Çünkü her harf biraz daha eksiltiyor beni.
Sessizliğe alışıyorum yavaş yavaş.
Alışmak dediğim,
Bir tür hayatta kalma biçimi.
Ama ben yaşadığımı bile hâlâ bilmiyorum.
Sahi, yaşıyor muyum?
15.12.2025 21:45