Sıkıştırdık duyguları içimize.
Ne bağırabildik sesimizin yetince
Ne de ağlayabildik gözyaşlarımız el verdiğince
Yığdık üst üste kırıntıları.
Aldattık, aldandık sevdadan yana.
Umutlarımızı da sattık çiçeklerimizle
Bir gün yorgun düştük boş bir uğraş içinde.
İstedik verilmeyecek kadar çok şey.
Alnımıza yazılanlardan başka ne varsa hepsini.
Ne olursa olsun sıkılmadan utanmadan.
Sevgi istedik; sevsin istedik; sevelim istedik…
Aldıklarımız avuçlarımıza sığmazken biz yine istedik
Duygu yüklü kelimeleri sildik sözlüklerden
Ne isimler sildik defterlerden.
Tozlu raflarda kaldı eksilmeyen duygular.
O daracık gürültülü sınıflarda kaldı masum aşklar.
Uzaktır artık bir mendil sallamak için gemiler
Sadece deli bir girdap
Baktığım her yerde bir tezatlık.
Kalp ağlıyor.
Ama gözler de gülüyor.
Ne kadar yazık…
Kayıt Tarihi : 14.8.2006 09:20:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!