Duydunuz Mu? Şiiri - Zeynep İrem Akyazı

toprakta yetiştim, toprakta yeşerdim,
rüzgara karşın, dimdik bir seherdim.

yağmur yağardı durmadan tepemde
kirlerim durmadan akardı caddelere.
arındır beni ey yağmur
ellerimle kazıdığım hendeklerde

o zamanlar içimde güneşi kucaklardım
birçok insanı da severdim öyle günlerde
bir gün yalınlığı seçtim
buldum kararanları öylece

hayatın anlamını aradım
anlamın boşluğunu tattım
birçok düşünürü dinledim
aklımı bu yolda düşürdüm

belki ve lakini araladım
belki yeniden yeşerirdim
lakin çok yorulmuştu bedenim

kamburum büyüdü
seçilmiş olmaktı hedefim
bambaşka bir şehirde
kaybolmayı isterdim

oysa kaybolmak da
bulunmayı arzulamaktı
belki bulunurdum
lakin bulunmayı hiç dilemedim

bilmediğim bir lisanda konuştu insanlar
ben özel miydim
farkların biri miydim
yoksa tüm noktaların gölgesi miydim

geride kalanlar bilir ki
makineleşmiş tüm insanlar
geride kalanlar bilir ki
tükenmiştir tüm yardımlar

belki yeniden dikensiz bir hayatın içinde var olacağım
belki bir cinayeti aydınlatacağım yeniden

lakin hiçbir iz bırakmadım ölümümden
lakin beni bulamaz hiç ölmeyen