Kuran, ölüye okumakla özdeşmiş.
Üstat Akif misali, canımı yakıyor.
Aksesuar gibi duvarları süslemiş,
İşlemeli kılıflardan, hiç çıkmıyor.
Evlerde okuyabileni kalmamış.
Kuran’ın sesini kimse duymuyor.
Niye duvarda asılıdır, sormamış
Allah’ın kelamına, sahip çıkmıyor.
Kul Kuran’dan koparıldı, mazide.
Sap döndü, keser döndü hesaptan.
İblislerin bayramıydı o günüde,
Elleri boş döndü şeytan hasattan.
Ermeni, Yahudi kardeşim diyen,
Erivan’a, Telaviv’e yol göründü,
Mümin pazarında salyangoz yiyen,
İlk fırsatta her biri, kuma gömüldü.
2025
Kayıt Tarihi : 6.3.2025 20:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!