BÜTÜN DUVARLAR YIKILSIN DERKEN
amacımız bu değildi… ….
En ucuz marka şarapla dolu bardağımı elime alıp., üstünde bin-bir karmaşanın çıfıt çarşısı meydanındaki panayıra benzettiği masaya baktım bir süre... Sonra, bazı filmlerin sevgiliye öfke sahnelerinde gördüklerimi taklit ederek masanın üstünde ne var-ne yok hepsini birden elimin tersiyle yere savurmayı ve masayı bir tekmede devirmeyi geçirdim içimden... Vazgeçtim... Neden, bilmiyorum....
Kaç gün olmuştu., ne bir mektup ne de bir haber gelmemişti senden... Biliyorum bu soğuk kış günlerinde en yakın postaneye gidip., numara yazdırıp., sonra da belki saatlerce sıranın sana gelmesini bekleyerek telefon edemezdin ama iki satır mektup yazabilir., hemen sokağın başındaki posta kutusuna bırakabilirdin... Kaç gün olmuştu...
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta