eski el örgüsü bi kazak,olta ipiyle bağlanmıs bir pantolon,güneş yanığı kasketim ve parmaklarımın arasında birinci cigaram.masanın üstünde krıstal cam bardak içi ekşi şarap dolu ve taş plağın cızırtısı kulaklarımı tırmalıyor.gönlümün kerpiç duvarın tam ortasında resmin,nemden kabarmış ve artık odanın neresinden bakarsam bakayım bana bakmıyor...
Beşikler vermişim Nuh'a
Salıncaklar, hamaklar,
Havva Ana'n dünkü çocuk sayılır,
Anadoluyum ben,
Tanıyor musun?
Devamını Oku
Salıncaklar, hamaklar,
Havva Ana'n dünkü çocuk sayılır,
Anadoluyum ben,
Tanıyor musun?




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta