Mecnun olma noktasında meflûçtur akıl firâr ederken,
İnsanların her biri farklı sûret, çok farklı tiynet derken
Gözlerinde bom boş bakış, bekleyiş, derken daha erken
Paramparça hayatlar, yarım kalan hayaller dönüp giderken
Doksan dokuzu istemez nefis, biri bulamaz yüzü beklerken
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta