Kıl çorabına alışık olsa da ayaklarımız,
Vaz geçemezsekte kara lastikten.
Doldursa ciğerlerimizi tezek kokusu,
Sinse de üzerimize toprak.
Çalışmaktan çatlasa,
Nasır tutsa da ellerimiz.
Hala bırakamasakta kara sapanı.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta