Düşünceler yoksundur aşktan,
Kelimeler tren rayları.
Kahve bahanesi uykusuzluğun.
Pembe sadece beyazdan biraz canlı.
Uyku kaçmışsa gecenin kör yarısı...Sebebine şiir mi yazmalı.
O neyidiği belirsiz ülkenin kralı gibi aptal olmadığını ispat için, anlamını yitirmiş bir ton kelime kalabalığına aptalca alkış mı tutmalı! giysi yerine mısraları seçip...
Ufku kara bir delik içinde hapsolmuş sevgili.Gözünü açmak için Nil'i yürüyerek mi geçmeli! Yoksa Ay'ı ortadan mı yarmalı.
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta