sanmayın tutsak bir ozanım ben
dört duvar arasında
vucudum ne kadar içerideyse
beynim de o kadar dışarıdadır
haykırarak penceremden
insanlara ovalara sulara
düşünüyorum özgürce
Merhametsiz karanlık içindeyim
Ne zaman güneş doğacak bilmiyorum
Mavi denizlere mor dağlara karşı
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Devamını Oku
Ne zaman güneş doğacak bilmiyorum
Mavi denizlere mor dağlara karşı
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Bir toplumun susturulabilecek en son sesidir ozanlar. Öyle de olmalıdır. Geçmişte de toplumların kendisini yenilemesine, eski ile yeninin buluşmasına vesile olmuş ozanlarımız bu günde... Eminim yarın da bu günün hayati değerlerini yarına yarını da bir ışık gibi günümüze sunacaktır. Öyle ise ozanlarımıza doğal bir misyon zaten yüklüdür. Duyarsız kalamaz ozan yaşananlara. Sessiz kalamaz çirkinliklere. İlk o gördüğünü seslendirir, arkasından halkın sesi yükselir. Ayan beyan eder kralın çıplaklığını. Yüreğine sağlık.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta