Şehrin ışıkları yanıyordu
Alnımı ovuşturdum
Bir şahin gibi aktım tepeden aşağı
Bir ferahlık aldı içimi
Henüz aydınlanıyordu sular
Yüzümü dinlendirdim suların derin aynasında Düşündüm
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta