Düşlerin Demir Alışı Şiiri - Ali Develioğlu

Kentimde
Çamaşır ipleri gerilir
Camdan cama
Beyaz donlara mandallanır
Göğün mavisi

Paçalarından
Güneşin ışıkları damlayan

Dar sokaklarında
Büyük büyük adamlar yürür
Bilyeler yuvarlanır
Kan çukurlarına

Leğenlere sığmaz
Dudaklara dökülür
Kirleri kentimin

Temizlik sevinciyse
Asfalttan ormana sapınca
Serin bir patikada
Estiğinde başlar içime
Çam kozalağı kokusu

Az ötedeki tepeyi aşınca
Önüme birden deniz çıkar
Ama
Ne heyecanlanır rüzgar
Ne de farkeder dönüşümü
Kumsaldaki yabancılar...

Gemiler görürüm hep rıhtımda bağlı
Demir alamayışım gelir aklıma
Bakakalırım ardından düşlerin
Çekip gidiveren engin denizlere

Kentimde
Tanımam hiç insanları
Tek dostum martılar
Çamaşır iplerine konar

Pislemek için
Aşağıda
Sokağa mandallanmış
Düşsüzlere.