Düşlerimdesin Şiiri - Abdullah Öztürk

insanların yüzlerinde eskiden kalma bir tebessümün izleri
ve hala gülmeye çalışıyor bazıları
hiçbirşey olmamış gibi
bazıları umutlu, güneşin bir gün doğacağından
benimse umudum hiç kalmadı
bir sabah güneşin yerine, pencereme senin doğacağından

sevdana esir, aşkına ben köleyim
sen yoksan yanımda bırak beni öleyim
hani aşkımı anlatmamı istiyorsun ya
bir ömre sığmadı ki, bir şiirde söyleyim

ama yine de seni düşünmek huzur veriyor bana
bazen bağırmak geliyor içimden
kendimi tutuyorum
gözlerini görüyorum gözlerimde
kalkıp gitmek istiyorum buralardan
gidemiyorum
ben de kalkıp gecenin bir yarısı
sana şiirler yazıyorum
seni düşünüp ağlıyorum
affet beni ama, daha fazlasını yapamıyorum

her giden seni de götürüyor sanki
hiçbir iz kalmıyor senden geriye
ne yana baksam gidenleri görüyorum
ve her birinin elinde senden bir parça
senden geriye hiçbirşey kalmıyor bende

benim bildiğim her gecenin ardında bir sabah olurdu
ve çok çabuk gelirdi sabahlar, tabi geceleri uyursan
benim de sabahlarım gelecek
bir de sen olmasan
gecelerim de bitecek
düşlerimde kalmasan

bak saat kaç oldu, gecenin bir yarısı
ve ben hala babalar gibi yazıyorum
babalar gibi de söylüyorum senin için yazdığımı
ya sen ne haldesin
dünya umrunda değil yatıyorsun
ama farkında olmadan beni mahvediyorsun

hep bana oluyor n'oluyorsa
bıktım usandım böyle aşkın ızdırabından
ya ver aşkını dünyalar benim olsun
ya da çek git düşlerimden, n'olacaksa olsun..