karanlığın ışığa en yakın olduğu anda
sıcak nefesin dokunuyor yüzüme
yüreğim ellerinde,
yüreğin ellerimde çarpıyor
deli bir tay oluyorsun yolunu şaşırmış
deli yanıma koşuyorsun durmadan
çakır keyf bir sarhoşluk sarıyor bedenimi
içiyoruz kana kana aynı bağın şarabından..
kanımda tutuşuyor geceler
gecede yol alan birer yıldız oluyoruz seninle
sonsuz bir mavilikten
yıldızlar akıyor içime birer birer
sen başını dizlerime,
ruhunu yüreğime yaslıyorsun
işte o an duruyor zaman,
tenim diriliyor özlediğim sıcaklığında
yıldızlar yağıyor üstümüze samanyolundan
hiç duymadığım serseri bir şarkı oluyorsun dilimde..
şimdi yürek yangınlarını anlatan notalarla
yüz tutuyor yeşermeye içimdeki bozkır çiçekleri
erguvan kokulu yapraklar aşk saçarken şehre
baharın şarkısını çalıyor sokaklar
ve ben sana doğru savruluyorum
aşkınla yanmaya..
vuslata..sende kaybolmaya savruluyorum
sendeyim..aşkındayım,
hadi yak beni..!
yak ki;
küllerimle sana karışsın sevdam...
18.Kasım.2006
Seval KemertaşKayıt Tarihi : 18.11.2006 20:58:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!