Düşer mi? Şiiri - Ayhan Selçuk

sence düşer mi gülün adı
düşer mi paçavra gibi kirli dillere
düşer mi gülün adı
sarhoş sayfaların boş matemine

sence düşer mi gülün dalı
kırılgan bakışlarımın gölgesine
düşer mi gülün dalı
gölge oyunun başrolündeki sese

yakışır mı dersin yoksa
tak deyip çekmek silahı
şaşırmış sokakların karanlık uğultusuna
yakışır mı bir dertsiz gözyaşı

sağır ve dilsiz olmak varmış hayatta
bakarken kör gözlerinde olmalı tabi
yürümek yürümek gittiğin yer ebet mabedi
taştan soğuk gülden narin gövdesi

isterdik değil mi tertemiz bir gökyüzü
uçan kuşları hayal etmemiştik henüz
henüz yok, yürüyen çocuklarımız, koşan kızımız
düşünmedik hiç düşünemedik bir adım sonrası neydi

her şeyimize sınır koymuştu kimliksiz eller
faili meçhul cinayetler kırık kalemler içinde
bir gölge peşimize düşmüş sanki, her şeyi isteyen onlar
bize, çizilen yolda sessizce boyun eğmek var

haykırsam, yağabilir miyim senin gönlüne
yerden fışkırsa sevgi, gürleyerek gökten inse aşk
bir damlası düşer mi devleşmiş minik bedenimize
yolu düşer mi ruhunun nefesi kırılmış saç tanelerime

düşüş o düşüş,yunustan Mevlana’dan Yeseviden miras bize
bu yol kanlı ve bir o kadar dikenli
güle sevdadır çekilen, bülbüllerin figanı ebedi
devran bizim, kervan onun, kabul edildik sevgili