Bir ışık düştü içime,
Ama hemen yayılmadı.
Önce karanlığımı yokladı,
Sonra yankı yaptı derinliğimde.
Aydınlık gelince sevinmedim,
Çünkü asıl ses,
Işığın düştüğü yerde değil,
Çarptığı yerde çıktı.
Bir yankı yayıldı göğsümde,
Duydum ama anlamadım önce.
Sonra anladım:
Ben hep ışığı değil,
Işığın yankısını beklemişim.
Nuh Muaz Kapan
Kayıt Tarihi : 18.7.2025 10:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!