Düş Yorgunu Yürek Şiiri - Yorumlar

Herhalde en ağır yorgunluk düş yorgunluğu... Tebrik ediyorum. Bu arada 'herkez' yerine 'herkes' yazmanız gerekiyordu sanırım... Zuhal Demiröz

ahh.. ne güzel bir anlatım..
düş yorgunu yüreği..tüm acıları ortaya çıkaran..Nietzche'den bile yorgun bir yürek...
kutluyorum.saygılar..
seremoni seremoni

Her çağda bu insanın sorunu olmuş Aydın kardeşim..

Kendilerini sorgulamasını bilmeyip, başkalarını sorgulamayla kimlik geliştirenler, en ufak bir sorgulamaya tahammül gösteremiyorlar..

Dürüstlük önce insanın kendini sorgulamasıyla başlar..

Ben ne yapıyorum.. Yaptıklarımın ne kadarı doğru.. Düşüncelerimin ne kadarı doğru..

Ama sorgulama böyle olmuyor.. İnsanlar açıyor ağızlarını ne gelirse, alıyorlar ellerine kalemleri ne gelirse hep başkalarında suç buluyor, hep başkalarını suçluyorlar..

Ve sorgulamalar hep dışa yönelik ve çıkarcı olunca, insan kendi yaptığını göremiyor..

Bir görse kendi yaptıklarını, ne kadar çelişkiler içinde..

İnsan, doğa, toplum, düzen, sanat, düşünceler, farklı görüşler vs. Bunlar hakkında insan kendini bir yere oturtamadıktan sonra.. Günü birlik bir orada bir burada oyalandıktan sonra.. Çelişkilerinden asla kurtulamaz..

Çelişkilerden kurtulabilmenin tek yolu...

Dürüst bir şekilde, ne yapıyorlar, sorusunu,

Yaaaa. ben ne yapıyorum?

Şekline dönüştürüp, söylediklerini, yaptıklarını tartabilirse, çelişkilerini görebilecektir.

Ama ne oluyor..

İnsanlar dışına söylüyor.. Dışı ona söylüyor..
Dışı kendini müdafaa ediyor.. O kendini müdafaa ediyor.. Böylece kısır çekişme sürüp gidiyor..

Tıpkı, iktidar ve muhalefet partilerimiz gibi..

İktidarda, iktidarlar gibi.. Muhalefette muhalefetler gibi konuşuyor.. Ama herkes bulunduğu yere göre konuşuyor.. Öncekileri yutuyor..