öpüşmek madem ilkel hâlidir
aç kurtlar gizlenen diş izlerinin
geçirsek düşleri eşiklerinden
mevsimler aşerse gözlerimizde
söner mi dersin bu çığlık hasret
yoksa kaybolup tenhalığında
serpilir mi gönül çıplak bedende
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
olmayacak şey bir insanın bir insanı anlaması
Timur Selçuk seslendi şiirin arasından
Şair Sunay Akın çay bardağında bırakılan dudak payını görür,
Eduart’sa; Paris’in hala aç olduğuna inanır sevgililer sarmaş dolaş kestane yiyemediği için
Nazım; ateşten ve topraktan doğanların en mükemmelini bekler
Shakespeare ölmek ister ama onu bırakıp gitmekten korkar bu dünyanın ıssızlığında bir başına...
Ve zaman aynalarda akıp gider. Ancak ki ancak; aşkı bulanlar geçer öte yüzüne aynaların. Yıllar ki bu arayışın tanığıdırlar çokça zaman...
Sahi kimdir uzaktaki?
Bir kuyrukluyıldız mıdır güneşe yol alan
Yoksa Kundera sorgusundan firari bir ürkek güvercin midir?
“Uzak iklimlerde de çocuklar vardır kuşları çok seven
Gemiler değil denizlerdir uzaklaşan bazen bizden”
Bilmez misin bunu a deli! Bilmez misin sahi söyle?
Aslında güzel olan şair o büyük kemanın sesine bırakmak yüreğini. Yaşamak gökkuşağında. Kırmızıdan kaymak, mavide durmak, yeşilde öpüşmek usulca… Siyahta beklemek, beyazda vurulmak...
Aslında güzel olan kendimizi bir kez daha ele geçirebilmek her defasında.
dip not:bu şiiri Nazım'la açıklamak kolay olur diye bıraktım kendimi işte böyle dizelerin beni alıp götürdüğü yere.
Hiçbir ağaç
böyle harikulade bir yemiş vermemiş
olacaktır.
Ve en vadedici
bir yaz gecesi bile
böyle sesler
böyle inanılmaz renklerle
sabaha ermemiş olacaktır..
Topraktan
ateşten
ve denizden
doğanların
en mükemmeli doğacak bizden...
Nazım Hikmet Ran
Bu şiir ile ilgili 13 tane yorum bulunmakta