Düş Artık Düşlerimden... Şiiri - Mecit A ...

Dallarını kırdığın bu görkemli çınarın
Gün gelip gölgesini özlemle anacaksın...
Dem aldıkça efkârın, hüzün olacak kârın
Nasıl yaktıysan beni, öyle de yanacaksın.

Kaybolsam da ardında aşkın dehlizlerinde
Sevgi aramam gülüm ihânet izlerinde
Sormam, "son kararın mı?", cevabı gözlerinde
Sanma ki yokluğuma kolay dayanacaksın.

Beyhûde beklemişim benim gibi bakmanı
Gönlüme gözlerinden bûseler bırakmanı.
Şu hayat sofrasında sen de birgün lokmanı
Sonsuz hicrân zehrine acıyla banacaksın.

Ferhat iken, sevdâlı, uğruna dağlar aşan
Kâbus oldun ömrüme hayalimde dolaşan
Budanırken umudun, sen de bîtap, perişân
Hasret yağmurlarıyla, hergün ıslanacaksın.

Meğer zulüm saklıymış maskeli mizâcında
Şimdi "nankör" yazıyor gönlümdeki tâcında
Usulca can verirken yalnızlık kıskacında
Ölümü özleyecek...hatta kıskanacaksın.

Al götür, neyin varsa gönlümde sana âit
Düş artık düşlerimden, hayallerimden çık git
Nasıl olsa gün gelip, deyip "belki", "bir ümit"
Her kapı çaldığında ben geldim sanacaksın.
Nasıl yaktıysan beni, öyle de yanacaksın.