Koca bir hiçe açılıyor kapılarım,
düşündükçe biraz daha ufalanıyorum;
Zerrem kalmayacak gözlerinde.
Bir çocuğun ceplerine ölmeyi sıkıştırdın!
Din kültürü dersinden arta kalan inanışlarım;
Sayfa aralarında ki,
haram kelimesinin yerine adını karalamaya itiyor beni.
Saçlarının uçlarına kendimi assam,
kürdi hicazkar bir makamda dökülsen dudaklarımdan.
Kaptan şoförümüz de molalardan dönmek bilmiyor.
Sanırım durakların başına sonların yazıldığı dünya burası!
Ne hayal var gözlerimin duyduğu sancılarda,
ne de bir yalan var; yoksun diye kapıma dayanan yüzlere tokat olacak.
Doktor reçetelerinin bir harf uzağında benim çarelerim
Yok düş ağrılarımın ilacı…
Kayıt Tarihi : 25.7.2008 01:14:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!