Bilmez misin? Şiiri - Seyrani Göl

Sen yokken pencereme ay doğar,
Işığını gülüşün sanırım.
Dokunmak isterim o gülüşe,
Ama sen hep uzaklardasın.
Oysa mesafeler, bir düş kadar yakın.

Adını andığımda yıldız ürperir,
Gece kalbime yaslanır usulca.
Sensizlik, rüzgârda unutulmuş bir ezgi,
Her notasında sen varsın.

Gözlerin düşer uykuma bazen,
Bir tebessüm kıyıda salınır.
Sana çıkan yolları ezberledim,
Ama yürüyüşüm kalbinde son bulmaz.

Bir hayal tutar ellerimden,
Sessizce seninle konuşur.
Hiç gitmemişsin gibi severim seni,
Gidişini yalnız saatler anlatır.

Zaman durur senin adında,
Bir boşlukta yankılanır içim.
Bir kalpte yaşamak uzak değildir aslında,
Yalnızca sevmeyi bilmektir yakınlık.
S.GÖL