Hayat gülmediği gibi bizi seven sevdiğini sandığımız insanlarda güldürmedi...
Biz herkese ev ocak oldukda güvendiklerimiz dünyamızı yıktı geçti...
Sonra sonrasımı sanki suçlu bizmişiz gibi kendilerini haklı çıkardı...
Şimdi güven diyorlar neye kimlere güveneyim güvenip sırtımı döneyim...
Dost dediklerim yar bildiklerim sırtımdan vurup hançerlediler...
Şimdi yoldan geçen insanlara bakıyorum bir benmiyim diyorum...
Ah, Günebakan! zamandan bezmiş,
Güneş'in adımlarını sayar;
Gezginin yolculuğunun bittiği yerin,
O parlak diyarın peşinden koşar;
Genç adamlar tutkudan sararıp solar orada,
Devamını Oku
Güneş'in adımlarını sayar;
Gezginin yolculuğunun bittiği yerin,
O parlak diyarın peşinden koşar;
Genç adamlar tutkudan sararıp solar orada,




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta