Duruk Şiiri - Ömer Mert Yüksek

Konuşmayalım yoksa eğer mümkünatı
Gitmemin yamacından böylece
Sevgim varken sözüm değil teminatı
Seni hep bekleyeceğimin öylece
Dilersen kovmaya gel beni
Ben sana çocuk gibi sarılırım
Canımı dahi alacak olsan
Ben sana nasıl darılırım

Sen sırf sevmeyeyim diye
Kulağının ardına at o güzelim pürçeği
Ben de öperim dilinin değdiği dirseği
Seni seven kim varsa düşmanım
Sen içi dolu yaşama isteği
Ben doğduğuna pişmanım
Bu durum geçerli ikimiz için de
Tutmadım seni sevincin dışında
Yine kırıp gel kendini kapını hışımla
Dikkat et beni de yere yıkma
Beni kapında bulmaktan
Gün gelir n'olur bıkma

Şimdi gidişine de saygım var gidiyorsan
Lafı olmaz kaçamak bir iki bakış can yaksan
Ama Allah biliyor ya keşke kalsan
Her gece yaş olup bağrıma aksan
İçimde buruk bi' dert var
Ne zaman dönüp ardına baksan
Köşende duruk bi' Mert var