Bu sensizlik çağında
Yangın var gönül dağında
Kanım devler dudağında
Önüm ardım şer Allah`ım!
Bu sensizlik beni bitirir
Rüzgârlara kan gülleri salmak ne güzeldi,
Göğsünde yatıp göklere dalmak, ne güzeldi!
Gittin, gidişin bağrımı mızrak gibi deldi,
Sevdâna yanıp bir senin olmak, ne güzeldi!
Yollar seni hasret, beni sevdâ dokuyorken,
Boğsun beni sevgin seri sevdaya düşürsün
Mecnunlara dönsem de hazan ülkelerinde!
Sen bir gülün en harlı çağında gülüşürsün
Bülbül gibi inler gezerim gölgelerinde!
Aşkın yedi cennet’te coşan çaylara benzer
Ay Gökçay`da dolunaydı
Karanfilim gördün mü?
Tuttum, elimden kaydı
Karanfilim gördün mü?
Saçları kızıl tuğdu
-Çeltekt’e göçük altında kalan işçilerin anısına…
I.
Polonyalı’lar; “Biz,
Bu ocağa köpekleri indirmeyiz! ”
Derken…
Hasretin işkence, vuslatın ölüm
Neyi nasıl seçeceğim bilemem!
Senin, kıldan ince köprülerinden
Böyle nasıl geçeceğim bilemem!
Mavzer kurşunundan zağlı bakışın,
-----Dilaver Cebeci'nin Aziz Ruhuna
Onlar ki, kehkeşanlardan
Süzülen ışıklardı
Bir devrin karanlığını
Gönül meclisinde ismin denince
Seni düşünürken erir giderim!
Yüreğim sevdanla harelenince
Ben sana canımı verir giderim! ...
Gidişinle öksüz kalır yıldızlar
Ben göğsüme siyah lale takarım
Elini tuttuğum ellerim sızlar
Gözlerine rüyalarda bakarım
Bir hüzün mahşeri akar derinden
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!