Bir akşam daldım pencerenin önünde,
İzleyedurdum bakışlarımla sokağı öylece.
Tanıdık bir sima aradım, çıkmadı kimse,
Tekrardan dönüm kendi içime...
Sen olmayınca mahalle pek soluk.
Ruhum yaralanmış, her yeri burkuk.
Sensiz ne eylesin bu mahluk?
O da bilmiyor ki nedir bu durgunluk.
Kayıt Tarihi : 1.1.2023 10:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
İzleyeceğim sokakları, onu bulmak için.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!