Ne aşkta yüzüme güldü, ne kumarda kader
Ben gülmeyi beklerken, insanlar hep etti heder
Mevlana gibi yaşadım bunca zaman zer ki zer
B. evlat bile ezdi geçti; bilmedi kol kim, kim SER.
Gündüzlerim gece oldu, gecelerimse gündüz
Dünyayı yuvarlak sandım, gördüm ki hep pürüz.
İnsanları adam sandım, çıktılar hep öküz
Neşe ile ızdırapla,
Düşünce ile dolu iken,
Tükenmez ezalar içinde,
Ümitler, tereddütler geçirirken
Kederler içinde yoğurulurken
Mesut olan,
Devamını Oku
Düşünce ile dolu iken,
Tükenmez ezalar içinde,
Ümitler, tereddütler geçirirken
Kederler içinde yoğurulurken
Mesut olan,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta