Durdum karanlığın ortasındaydım:
yıldızlar akıyordu gecenin kanattlarından
sessizce ağlıyordu çocuklar odalarında
ve bir kadın uzaklara bakıyordu umutsuzca...
Durdum gün çıkıyordu yuvasından:
kapılar açılıyordu,sokaklar, yollar, caddeler başlıyordu
Beni görünce kaçma ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Devamını Oku
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
tebrikler,saygılarımla...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta