Durağan Şiiri - Alican Cullaz

Eşim yazdığım şiirlerden hiç bir şey anlamıyor?
Bir ayağım diğer ayağımı şiirle tanıdı
Eşim şiirdir uzak,uzun,sessiz
Sessiz bir ölümdür onun beni anlaması
Şiirlenen bir yarayı kanatıyor, elleri,kekleri,börekleri
Karşılıkli içilen bir kahveyle,gülerek kan ağlıyor, ümitlerim,filmlerim,tekli koltuğum,pencere diplerim
Yazdığim eşim, sildiğim kendim
Bakkaldan ekmek alma telaşına
ve vazoda duran yapma çiceklerin içine çörekleniyor, içim
Alnımın ortasından geçiyorum,karşıya
hayatım da tek yön şiirdir. eşim
O şiirimi sevmese de, anlamak istmese de
Onun ayaklarının öğrencisidir, oysa kelimeler
Çünkü güzel düşünür ve hayrı söyler
Ayak sesleridir, yazdıgım bütün şiirler
şuan onu gezerken izliyorum, kelimelerim de
Eli evimin kapısına değdiğin de gökten yağan şiirlerle, evime giriyor

Elimle anlamı kazıyorum, yatağın soğuk tarafında, pusulam oluyor sabah kahvaltısın da, karşım da oturması
Ne yana baksam onun imgesidir, ölüm
içime katlanan suskunluklar da demlenen,
Derdim, dizinin dibin de filizlenir, eşim