Dünyayı dolaştım yollar içinde
Uzaktan seyrettim güzel biçimde
Kimi konuk tutmuş kimi göçünde
Eller belli değil köy belli değil
Hakkın arar isen ömrün tükenir
Hak senin iken dişler bilenir
Doğruyu söylersen herkes gücenir
Kadı belli değil hak belli değil
Sazımın ayarı düzen bilmedi
Kimselerde bile vicdan kalmadı
İnsanlarda haya bir şey kalmadı
Namus belli değil ar belli değil
Bir süre aç kaldım yemek yemedim
Yemeklerde doğru lezzet bulmadım
Tatlı ile ballı hesap sormadım
Şeker belli değil bal belli değil
Susadım dünyada bende kanmadım
Doğruyu demekten hiç usanmadım
Dünyanın suyundan ben içemedim
Pınar belli değil göl belli değil
İstersen dünyada bin sene yaşa
Gidersin menzile hep koşa koşa
Sonunda düşersin bin bir telaşa
Yıllar belli değil ay belli değil
Nefesin tükenir düşersin yerde
Anan baban gitmiş akraban nerde
Sonunda düşersin her türlü derde
Saat belli değil gün belli değil
Bakarsın hiç artık yoktur kurtuluş
Görürsün gözünle menzile varış
Dilin döner ise Hakk’a yalvarış
Ağız belli değil dil belli değil
Ozan Mehmet söyler doğru sözünde
Evreni seyrettim bu gök yüzünde
Ne mutlu gidenler Rahmet izinde
Mümin belli değil kafir belli değil
Kayıt Tarihi : 18.6.2003 23:56:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!