Hep çıkmaz ile bitti dünyada gittiğim yol.
Sürünmeyi yaşadım bir ömür boyu bol, bol.
Hayat kavgası denen hep kırdı kanadım kol.
Gülüş gönlüme hep an denenden kısa doldu.
Ağlamamsa dünyanın ömründen uzun oldu.
Tuttuğum dileklerin olmadı hep hiçbiri.
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta