Dünyanın En Güzel Kokan Şehri

Nisan yağmurlarından sonra Mayıs geldi,
Mayıs, pembe gülleri sessizce doğurdu.
Güller, mevsimlik işçilere selam verdi,
İşçiler, etnik renkleri beraberinde getirdi.

Etnik kimlikler kültürlere dönüştü,
Kültürler, masum çocukları doğurdu.
Bir avuç çocuk indi yeryüzüne,
Geldiğinde neşe ve sevinç getirdi.

Sevincin kokusu doğaya bulaştı,
Doğa, güneşe göz kırptı.
Güneş, güzellikleriyle ışıldadı,
Dağlar, ovalar ve göller güllere diz çöktü.

Güller polenle dolup taştı,
Polenler arıları çağırdı.
Ardı arkası kesilmedi güzelliklerin,
Gül festivalleri gülümsedi kapı arkasından.

Her geçen gün arttı doğa severlerin ayak izi,
Yüreğinde çiçek ve böcek sevgisiyle yaşayanlar
Osmanlı’dan miras kalan o güllerle
Dünyanın en güzel kokan şehri
İnsanlığa selam veriyordu.

Selçuk BİNİCİ