Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Şükretmekten aciziz gerçekten bu kadar bozuk bir devranda döndüğümüz halde batmıyoruz,...batmıyoruz çünkü hala birşeylerin farkında olan ve bunları ulaşabildiği her kulvarda açık sözlülükle söyleyen,eleştirilerini gerektiğinde de taşlamalarını yapan edebiyatçılarımız var sizin gibi...Tebrik ediyorum İsmet bey,teşekkürler...
Saygılar sevgiler...
Dünyanın çivisi çıktı dediler
Yerine takmağa gücüm yetmiyor
Kestiler, biçtiler, rendelediler
Nafile; bir türlü düzen tutmuyor.
Canı çıkıyorken altta kalanın
Keyfi pek yerinde üstte olanın
Akıllanmış satıcısı yalanın
Artık tereciye tere satmıyor.
Kanun tanımazın kanlandı biti
İyi sandığımız hep çıktı kötü
İneğin karnında bozdular sütü
Şimdi kimse süte su mu katmıyor.
Namusla hayayı ettiler talan
En büyük sermaye yalanla dolan
Düştü tepe üstü onurlu olan
Hacıyatmaz üçkağıtçı, yatmıyor.
Neresinden baksan bozulmuş düzen
Fakire ilgisiz bollukta yüzen
Çoğaldı devletin malını süzen
Çok şükür bu ülke hâlâ batmıyor.
Eyvallah üstadım.Ne diyelim bizde onlardanız.Ağlayacak halimize gülelim mi,yoksa ağlayaylım mı kestiremedim.saygı ve muhabbetlerimle...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta