Sevgiliyr Gelişinle Şiiri - Serpil Koçar

Sevgiliye Gelişinle

Sevgilim,

Gelişinle aydınlandı kapkaranlık dünyam.
Umut oldun, ışığım oldun sen, yarınlarıma.
Kirlenmiş hayatımı temizleyen berrak suyum oldun,
Üşüyen tenimi ısıtan güneşim oldun, sevgilim.

Bir gülüşünle doğdu benim güneşim.
Gamzeme bıraktığın sıcacık bir busenle
Hapsettin yüreğine, aldın götürdün beni.

Kalbime sarıldın tüm benliğinle, aşkınla.
Yaralarımı sardın, üşüyen ellerimi tuttun,
Sıkı sıkı sevginle ısıttın, ruhuma iyi geldin.

Güneş olup doğdun bir anda karanlık hayatıma.
Susuz kalmış bir çiçektim, boynu büküktüm senden önce.
Sevginle yeşerttin, hayata döndürdün beni.
Şimdi seninle coşar, taşar seller gibi sevgiye aç yüreğim.

Huzur olup doldun gönlümü tıka basa.
Sevginle, şefkatinle sarıp sarmaladın yaralı ruhumu.
Yüreğimden öptün önce sıcacık, usulca.
Susmuş, lal olmuş dilim çözüldü senin sevdanla.

Bir bülbül misali şakırım sana olan sevdana.
Sarmaşık gülleri gibi sarıp sarmalarım yüreğine.
Irmak olup akarım gönül bağına, usul usul.
Gelişinle yeniden doğdu sevgiye aç kalmış bu kadın (adam).

Aşkın yağmur olup yağdı yüreğime, sağanak sağanak.
Sırılsıklam ıslandım sevdanın yağmurunda.
Soğuk kışlardan korkmuyorum artık eskisi gibi;
İkimizin sevda ateşi ısıtır soğuk dünyamızı.

Başımı döndürüyorsun, sarhoş gibiyim aşkından.
Devrim etkisi yaptın sen dünyama gelişinle.
Ruhum dans eder sesinin ahenginde, kokunla sarhoşum.

Ve şimdi biliyorum…
Sen geldin, karanlık dünyam aydınlandı sonsuza dek.
Her nefesimde sen varsın, sevdamın tek gerçeği sensin.
Seninle yeniden doğdum, sevda ateşimde yanıyorum.