Dünya Ve İnsanlara Dair II

Günler hep eskisi gibi geçiyor,
Bahar giyiniyor, kuşanıyor.
Ölen ölmüş, kalanlar sağ olsun,
Şükür onlarsız da yaşanıyor.

Gök boşanmış, fırtına durulmuş,
Dev gibi ümitler yere serilmiş,
Bu eski bir adet deyiverilmiş.
Bir sfenks oturmuş düşünüyor.

Toprak kan mı içti, kızarmadı.
İnsan mı kırıldı, azalmadı.
Düzelmedi, dünya düzelmedi,
İnsan dert etmeye üşeniyor.