Tökezliyor mavi gezegen yılgınlığın beşiğinde
Argın, yorgun zoraki yol alıyor ölüme dörtnala
Kuşlar ölü, ormanlar tarumar kimin umurunda
Doymaz gözü insanın, hala pay kapma yarışında
Bu benim, bu da benim, buda diye diye didişiriz
Batmasına az kaldı ne pay kalacak ne de biz.
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta