Gecenin karanlığı çökdüğünde âleme,
El eleydi yıldızlar iniyordu dağlara.
Sessizlikte sözcükler ses verirken kaleme,
Bir kartalın sırtında konuyordu dağlara.
Ay doğdu hüzünlerim gülümsedi yüzüme
Loş ışıkta hayaller fer olmuştu gözüme
O mavi gözlü bir devdi.
Minnacık bir kadın sevdi.
Kadının hayali minnacık bir evdi,
bahçesinde ebruliii
hanımeli
açan bir ev.
Devamını Oku
Minnacık bir kadın sevdi.
Kadının hayali minnacık bir evdi,
bahçesinde ebruliii
hanımeli
açan bir ev.
