Dün Gece Şiiri - Güner Erduğan

Dün gece seninle uyudum.
Başın omzumda, ellerin göğsümde…
Saçların yağmur sonrası toprak, tenin anne sütüne doymuş bebek kokuyordu.
Nefesin yaz güneşi kadar sıcaktı.
Üzerinde kar beyazı bir gecelik, ayakların çıplaktı.
Bir elim yarı açık omzunu okşuyordu, incitmekten korkarcasına.
Gözlerim tavana sabitlenmiş, mutluluktan ağlıyordum.
Dün gece seninle uyudum.
İçimde tarifsiz bir huzur…
İlk defa sen dâhil hiçbir şey düşünmeden öylece yatıyordum.
Kalp atışlarını dinleyerek kapadım gözlerimi.
Dışarıda uğuldayan rüzgâr kemanıyla eşlik ediyordu rüyamıza.
Ve Tanrı’dan başka bir de gece şahitti aşkımıza.
Bu sabah… Bu sabah yine seninle uyandım.
Başımı yastıktan kaldırıp öperken alnını,
Gözlerimden süzülen birkaç damla gözyaşı yanağına düştü.
O anda, baharın ilk yağmur damlasını gören bir tomurcuk gibi açtın gözlerini.
Sımsıkı sarıldım hayaline… Uçup gitmeden önce.
Ve sensiz olsam da bu sabah… Yine seninle uyandım.