Tutmayın artık kirpik uçlarımı,
doğum lekesi gibi
çıkmıyor zaman.
Bu hissi bilirim.
Tan(ı)rım,
çok önceden.
Karanlığın ağır başlı g/elişiyle
yırtmacı usulca açılır gecenin.
Ruhunu arayan ceset gibi,
d/olaylı bir şiire yataklık ediyorum
dul harflerden.
Gözlerimde karaltı,
tıknaz bir semptom.
Sol gözümde
sekiz yaş birikir.
Peşimde
düşe kalka büyüyen susmalar.
Kapanmayan cümleydi çocukluk,
sus pus dizilmiş içime.
Hasret,
bağcıklı ayaklarına dolanır.
Saçlarını bırakır
satırların arasına.
Islak heceleriyle
yoklama yapar yokluğum.
Yazıyor, yazıyor:
teri kurumamış satırları,
patlamaya meyilli cümlelerle
yazıyor,
susmaya direnen kalemin kanıyla.
Kayıt Tarihi : 4.10.2025 13:45:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!