Düğün ( Oğlum a) Şiiri - Ömer Yüce

DÜĞÜN

Siz bu resme baktığınız da,

sıradan birinin sıradan düğün
resimlerini görüyorsunuz

ama ben baktığımda;

ilk göz ağrımı,

kısacık ömrümün

“ en büyük kârını” görüyorum.

Kucağıma ilk alışımı,

ilk göz göze gelişimi,

ilk gülümseyişini,

ilk adımı atışını,

paytak paytak yürüdüğü günleri,

İlk baba deyişini

daha el kadarken;

Yiyemediği yemeğini,
yediklerini çıkardığı geceleri,

altına yapamadığında ya da gazını çıkaramadığında eşimle oturup

ağladığımız geceleri görüyorum.

Sonra,
umuda yolculuğumuzu,

ilk okul yıllarını,
endişeli ergenlik dönemini,

deli dolu çağlarını,

ümit ile korku arasında gidip geldiğimiz akşam saatlerini,

her telefon çaldığında kalbimizin gümbür gümbür attığı gece ve

gündüzleri görüyorum.

Sonra tekrar başa sarıyorum;

Burnumun direğinin içinde
kokusunu sakladığım,

gülüşünde huzur bulduğum

ağladığında içimde tufan kopan,

küçücük bebeğimi görüyorum.

Sonra o küçücük çocuğun büyüyüp devleştiğini O devleşirken benim

yaşlanıp küçüldüğümü,

rolleri değiştiğimizi görüyorum.

Sonra yan yana gelmişiz;

Mutluluk ve umudumun kaynağını hayatta ki en büyük projemi görüyorum .

Ve gözlerim doluyor bu serüvende,
gözlerine bakıp içimden diyorum ki

“ sen hep ol oğlum,

baban olmak

baba olmak seninle güzel.

hayattaki en değerlim …

İyi ki varsın oğlum

ayağına taş,
gözüne yaş değmesin

hayatta olduğum sürece
arkanda önünde,

yani nerede olmamı istersen oradayım.

Sen,

varlığını bilip gördüğüm
her şeyin en mükemmeli

Allah’a şükür ve teşekkür sebebimsin,

İçimde ki ince sızının,

gözümdeki mutluluk damlasının
tatlı müsebbibisin.

Bir gülüşünle
içimdeki iklimlerin değiştiğini,

her sözünün kulağıma gelen en güzel nağme ya da kırıcı bir kelimenin

yüreğimde bir kurşun yarası açtığını

senin büyüdüğünü ve benim

çocuklaştığımı bil,

ve benim sana çocukken davrandığım gibi bundan sonra sen de bana öyle davran olur mu? “

diyorum.

Ben sana sahib olunca,
çok korkar olmuştum ölümden

öksüz kalırsın korkusuyla
çok dikkat eder olmuştum her şeye,

sırf o yüzden koşa koşa gelirdim iş çıkışlarında evime,

sen kimseye muhtaç olma diye ;

dünya malına düşkünlüğüm artmıştı,

senin uğruna yakmıştım gemileri,

sıla eylemiştim içimde ve dışımda yaşadığım gurbeti.

Gül kokulu yavrum,

sana vasiyetim de bundan sonra

Müslim Gürses in şu sözleri olsun.

" Sev bütün insanları
say bütün insanları,

kin gütme,
unut gitsin geçmişte olanları

dürüst ol,
insancıl ol düşün öbür dünyayı,

bir karıncayı bile incitme sakın evlat
geçmişten geleceğe yaratılmış ne varsa

unutma ki hepsinin de bir sahibi var
kul kaderini yaşar bahtına ne çıkarsa

düşmez kalkmaz bir Allah

unutma sakın evlat”
…

Düğünün,
hayırlı olsun oğlum,

güzel gelinimle boyu boylu soyu soylu evlatlarınız olur inşallah.

Onlar da senin gibi ailesine,yaşadığı topluma hayırlı bir insan olurlar.

Gülen yüzüm.
Gözümün nuru,

biricik oğlum.

Hayırlı olsun,hayırlı olsun…

Ömer Yüce