Dudu Hatun Şiiri - Aşık Hacı Avşar

Toparlamış davarları getirir,
Kadı gibi eşek sırtında oturur,
Boş deveyi çocuklarda götürür,
Sen kısrağa sahip ol Dudu Hatun.

Kerim Ağa rezillikle büyümüş,
Kazancını hep Hasan yemiş,
Elinin geline yüz binlik vermiş,
Gelinlerin kıymetini bil Dudu Hatun.

Mehmet ise koyunlar ile gider,
Hayta kızı bir kenarda seyreder,
Ahmet çoban olmuş oğlağı güder,
Çobanın kıymetini bil Dudu Hatun.

Beş keçili Farsak ağası sanırlar,
Çıkıp yücesine bazen tanırlar,
Son pişmanlık sen anlan,
Ali Ağanın kıymetini bil Dudu Hatun.

Davarların yorgun gidemez olmuş,
Çarşı sokağına perişan dalmış,
Yüce bozkırların kokusun almış,
Durmadan yollarda sür Dudu Hatun.

Hacı yazdı bu rezillik az diye,
Bilmiyorum bu feleğin kastı ne?
Yer deşipte bir ev yapsam üstüne,
Bu işlerin sonu yok Dudu Hatun.

Aşık Hacı AVŞAR- 13.08.1980