Dudak payı Şiiri - Salih Melikoğlu

Gitme çocuk
Sana gülistan bağlarında koşturmak yakışır
Başında bahar yeli
Gözlerinde umut
Gülmek yakışır sana çocuk acılarından kurtulup
Saçların evlat kokuyor çocuk
Gülüşün başka bir mevsimi aralıyor
Dokundugun yer yeşeriyor
Dokundugun yer nasıl da memleket oluyor

Gitme çocuk
Beni yarınımdan etme
Ökseye tutulmuş kuş gibiyim
Sensiz ruhumu bir telaş kaplıyor
Sana dünyanın hangi rengini vereyim
Sen gülünce dünya yaşanası oluyor
Sensiz her soluk zahmet
Her söz eziyet
Sen varsan yüreğim teselli buluyor

Gitme çocuk
Beni kan revan etme
Güneşe küsmüş evler gibiyim
Sensiz ellerim üşüyor
Zemheride kalıyorum
Öyle büyüksün ki çocuk
öyle büyüksün ki
Göğsüne sığdırmışsın koskoca dünyayı
Gel çocuk
Yüreğinden öpmek istiyorum
Kaldıysa bir dudak payı