Allah’ım,
bir çocuğun gülüşünü
bu kadar çok özleyecek kadar
kirlenmişse dünya,
temizle içimizi.
Bir avuç taşla yürüyen çocuğun
ayaklarına umut ser,
gökyüzünü
uçurtmalarla doldur yeniden
uçak sesleriyle değil.
Annesiz kalanları,
yetim kalan ninnileri
kucağına al.
Bir bebeğin ağlayışı
yalnızlığa değil
rahmete karışsın artık.
Korkuyu,
ekmeğin üzerine bulaşmış kanı,
bir gece vakti gelen ölümü
uzak tut kapından.
Bir çocuğun duası
göğe değdiğinde
aç kapılarını merhametinle.
Biz sustuk,
biz unuttuk,
biz alıştık ya Rabbim
bizi affet.
Bir çocuğun gözyaşıyla
uyanıyorsa sabah,
uyan bize de.
Ve eğer
bir gün barış gelecekse,
bir çocukla başlasın o gün,
adını bile bilmediğimiz
ama hep tanıdığımız
bir çocukla…
Âmin.
S.GÖL
Kayıt Tarihi : 26.7.2025 15:42:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!