Düalar Şiiri - Yahya Kesici

Dualar dudaktan olmasa da yürekten akar bazen.
“Ahlar” edilir sadece bakışlarla!
O bakışlar öyle ister ki, bazen!
Geceler karşılamaz kimi zaman o istekleri!
Sözler deniz olsa ve istese,
Bir hiç kalır o bakışlara!
Teheccütler boşa çıkar.
Çünkü ortada bir “ah” vardır yürekten çıkan!
Öyle içten, öyle derinden söylenmiş ki!
Ve “ahtan” sonra söylenen vardır.
“Ey Rabbim” diye yürekten dökülen ağıtlar vardır.
Ağıtlar gökyüzüne yayılırken,
Gözler sel olmuş akıtmıştı yaşlarını!
Sevdalar akmıştı bu yaşlarla,
Rabbim için verilen sözler akmıştı, gitmişti bir sebep bulunamadan!
Ayrılıklara sebep olmuştu.
Sonra bir telefon gelmişti!
- Ben ne olacağım?