Dua Şiiri - Özlem Işık1

uyuyorum gözlerime
yarım güneş boyu
uyuyorum

biziz zaman ve
bir
iz
tüm zamanlarda

bilmiyordum
kendimi kendime iliklemiş
aşksız kemikleşmişim
hiç bilmiyordum

kendime mi döndüm
kendimden mi
bilmiyorum

ellerim çocuk
ellerim kadın
ellerin ellerime sıcak
dokun
bin özlem
aşkla
yaklaşırım tanrıya

bir fırtına solumuşluğu var ellerimizin
bir çiçeği ayartmışlığı
mum gibi titremişliği

dilinde seyrelmiş
yaşamın çoğul güneşi
dilinde ölüsü çiçeklerin
kuş sürüsü
büyüsü yaşamın
dilinde

kırk ayna
kırkı da kırık ayna
nasıl görsün insan kendini

çiçekler kan kırmızı
çıkar yüzümden yüzümü
bininci kez ihtiyar
ve diriliğinde fırtınanın
bininci kez çocuk

kuşatıyor atlas bir gölgeyi
ağartarak
kuşatıyor insanlar
sokakları evleri

yüzümüz gök makamında
ayaklarımız toprak
biz ki hür
gece ve gündüz gibi
çıplak çocuklarıyız tanrının

tanrı çok sevsin ikimizi